Tijdens de Bloomberg Citylab conferentie sprak ik met de burgemeester van Bogota (Colombia) Claudia López Hernández over de uitdagingen van megasteden bij stadslogistiek.
Omgeven door bergen heeft Bogota zich de laatste decennia getransformeerd van een stad met slechte infrastructuur en met aanzienlijke veiligheids- en beveiligingsproblemen naar een meer duurzame en leefbare stad. Bogota is ook een stad met een hoge bevolkingsdichtheid, bijna 15.000 mensen per vierkante meter en meer dan 10 miljoen mensen, wat, in combinatie met een gebrekkige en ontoereikende infrastructuur, leidt tot veel congestie. Bogota is de stad met de meeste congestie in Zuid Amerika.
Zoals vele andere steden in de wereld is de stadslogistiek in Bogota nog verwaarloosd door de lokale autoriteiten.
Het gesprek met de burgemeester ging vooral over hoe de stad de vele tienduizenden zelfstandige stadslogistieke bezorgers kan betrekken bij meer bundeling met minder voertuigen. Van onderling data delen is geen sprake. De bezorgbedrijfjes staan terughoudend tegenover het gebruik van (licht) elektrische voertuigen. Er is professionalisering van de lokale bezorgsector in Bogota nodig. Maar, hoe doe je dat zonder dat je eindigt met een groot Uber-, Bolt- of Amazon-platform waarbij de bezorgers (en de opdrachtgevers) uiteindelijk niets meer te zeggen hebben en slachtoffer worden van de race-to-the-bottom gig-economy?
Een interessante gedachte is het organiseren van lokale bezorgcorporaties waarbij de overheid de corporaties helpt met data delen (via kleine platforms) en stadslogistieke hubs. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door binnen de stad een regelgevingskader voor stadslogistiek te creëren (met gereguleerde diversiteit), door een integrale aanpak van het logistieke verkeer in te voeren (met een stadsbreed platform). Onlangs presenteerden BVL en Roland Berger een onderzoek naar de rol van lokale overheden hierbij.
Ik vind het inderdaad wel een boeiende vraag hoe kleine lokale bedrijven het samen beter, en eerlijker, onderling kunnen regelen (ook voor de lokale winkels en leveranciers) met de nieuwe mogelijkheden die bijvoorbeeld Web3 en local-for-local samenwerkingsmodellen bieden? Ik heb zo snel het antwoord niet. Wie denkt er mee?
Walther Ploos van Amstel.