Het Amsterdamse college heeft de Mobiliteitsplannen Noord, Zuidoostflank, Nieuw-West en Haven-Stad Zuid en Sloterdijk II vastgesteld. De mobiliteitsplannen brengen in beeld welke maatregelen nodig zijn om de grootschalige stedelijke gebiedsontwikkeling in Amsterdam mogelijk te maken. Leesbare plannen waaraan hard is gewerkt.
Maar, voor wie zijn die plannen eigenlijk? Er wordt in de plannen geen aandacht besteed aan de mobiliteitsvragen van bijvoorbeeld mensen die minder goed bewegen of slecht zien en de behoefte van de groeiende groep oudere Amsterdammers. In sommige plannen staan zelfs geen maatregelen voor het stimuleren van lopen. De plannen gaan vooral uit van de gezonde overmobiele Amsterdammers op hun fietsje. Waarom toch?
Met welk doel?
Bij de plannen ontbreken heldere doelen; wat wil je bereiken voor de verschillende doelgroepen? Welke reistijd en reistijdbeleving, welke kwaliteit van de verblijfsruimte en welke veiligheid? Hoe betrouwbaar moet mobiliteit zijn en hoe betaalbaar? En, hoe inclusief?
Een onderbouwing met harde cijfers en meetbare doelen mist in de plannen; wanneer is mobiliteit ‘goed’? Overmobiliteit lijkt de norm, en waarom die overmobiliteit nodig is blijkt nergens uit. Waarom maken we de nieuwe buurten niet gewoon leuker? Minder mobiliteit is beter voor de sociale cohesie.
Met de vaststelling van de mobiliteitsplannen staan richting en ambitie vast, ook voor de openbare ruimte; het zijn stippen op de horizon. Het is goed om vooruit te kijken. Maar, dan moet je wel alle Amsterdammers meenemen. De plannen zijn niet inclusief. Ambities moet concreet zijn voor bewoners, ondernemers en bezoekers. Niet alleen overmobiele ambities voor nog meer zwart, rood en groen asfalt. Het is allemaal een beetje veel van hetzelfde…
Betaalbaar?
Het is nog spannend waar het geld voor alle plannen vandaan moet komen. En, welke modaliteiten straks voorrang krijgen bij de uitwerking.
De wethouder schrijft: ‘Wel is duidelijk dat de maatregelen uit de mobiliteitsplannen voor een aanzienlijk financieel beslag op de gemeentelijke financiën zorgen. Dit betreft zowel de investeringsaanvragen als de structurele meerkosten (exploitatie, handhaving, beheer en onderhoud). Voor een aanzienlijke deel zal ook een financieel beroep worden gedaan op de Vervoerregio. Net zoals bij de gemeente staan ook daar de beschikbare middelen onder druk’.
Ervaring met de huidige coalitie is dat van mooie ambities niet alles overblijft bij de uitwerking ervan, zeker bij beleid dat gericht is op de minder mobiele Amsterdammers en voetgangers. Papier is geduldig.
Walther Ploos van Amstel.