Vorige week was de VREF Urban Freight conferentie in Gothenburg. Meer dan 100 onderzoeken van over de hele wereld presenteerden hun nieuwe onderzoeksresultaten.
Een rode draad in het onderzoek is het thema ‘equity’. Deelt iedereen eerlijk in de lusten en lasten van onze supply chain keuzes? Keuzes die vaak gebaseerd zijn op het maximaal tevreden stellen van de veeleisende klant en keuzes die voor het bedrijf financieel solide zijn. Keuzes waarbij bedrijven de onbetaalde rekening van de externe effecten ervan moeiteloos bij de maatschappij neerleggen.
Praktijkvoorbeelden waren er van Amazon die in stedelijke gebieden kiest voor magazijnlocaties in de goedkope, vaak arme, buurten, net als de flitsbezorgers dat doen in steden wereldwijd. De discussie over verdozing speelt in veel landen. De voorkeursroutes voor bouwverkeer en vrachtroutes uit havens lopen dwars door kwetsbare buurten.
Er is bezorgarmoede van bewoners van achterstandsbuurten en het platteland. En de oneerlijke betaling van onderaannemers in de pakketsector baart zorgen.
Supply chain keuzes raken kwetsbare groepen die niet altijd voor zichzelf kunnen opkomen. Bedrijven zullen steeds vaker op het matje worden geroepen om de gevolgen van onze keuzes voor de brede welvaart uit te leggen.
Brede welvaart omvat alles wat mensen van waarde vinden. Naast materiële welvaart gaat het om zaken als gezondheid, onderwijs, milieu en leefomgeving, sociale cohesie, persoonlijke ontplooiing en (on)veiligheid. Het gaat niet alleen om de kwaliteit van leven in het ‘hier en nu’, maar ook de effecten van onze manier van leven op het welzijn van mensen ‘elders’ (buiten de regio) en ‘later’ (toekomstige generaties). Dat gaat dus veel verder dan enkel de aanpak van klimaatverandering, de bekende CSR-doelen en een rijtje bomen voor een XXL-distributiecentrum.
Concepten als de UN Sustainable Developments Goals en de Donut-economie kunnen helpen dat gesprek binnen het bedrijf, en met onze ketenpartners, te voeren. En als je op het matje geroepen wordt: zorg er dan voor dat je niet met je mond vol tanden staat.
Walther Ploos van Amstel.