Door de snelle groei in e-commerce (food en non-food) zijn de last-mile leveringen een uitdaging vanuit economisch, ecologisch en maatschappelijk perspectief. Verschillende actoren zijn hierbij betrokken en elk staan ze in voor verschillende keuzes gerelateerd aan de aankoop en het logistiek proces.
Een eerlijk en duurzaam e-commerce systeem houdt rekening met alle actoren waarbij de negatieve gevolgen en lasten vooral lokaal ondergaan worden en de baten en marges zich vooral internationaal bevinden bij de online platformen.
Het streven naar duurzame e-commerce brengt de Belgische Minister De Sutter naar voren in haar bestek voor een Charter Duurzame E-commerce. Minister de Sutter heeft reeds een aantal initiatieven en onderzoekstrajecten lopen of afgerond en stelt een charter of keurmerk voor.
Een consortium van de Vrije Universiteit Brussel, Fishermen en Bond Beter Leefmilieu deed onderzoek naar de mogelijkheden voor een charter, keurmerk of een label.
Het aantal betrokken actoren hierbij is enorm en de belangen verschillen. De onderzoekers vroegen iedereen aan tafel: de Belgische koepels die de e-commerce sector vertegenwoordigen (Comeos, BeCommerce/Safeshops, Unizo) de logistieke operatoren (Belgian Cycle Logistics Federation, bpost, PostNL, Amazon, Cainiao) en expert organisaties in logistiek (VIL, Logistics in Wallonia) en andere belanghebbenden zoals (Canopea, FOD Economie, Test-Aankoop). Eveneens werd tijdens de stakeholdersessies het woord gegeven aan bestaande of in ontwikkeling-zijnde (nationale en internationale) initiatieven die duurzame e-commerce willen stimuleren.
De actoren die deelnamen aan de voorstudie zijn het allemaal eens: duurzaamheid – economisch, ecologisch en maatschappelijk – is een topprioriteit en samen kan het verschil gemaakt worden.
De eerste stap: de inspanningen binnen de duidelijk maken aan de hand van een uniform, vrijwillig gedragen label met als doel consumenten te nudgen naar de meest duurzame optie en webwinkels inzicht te laten verwerven in hun duurzaamheidsstrategie. Er wordt expliciet gekozen voor een label, niet een charter omdat op deze wijze bindende voorwaarden worden opgelegd.
Het label focust in eerste instantie op fysieke producten en percipieert duurzaamheid op vlak van de sociale component, oorsprong van producten, logistieke activiteiten, consumentenbeslissingen en aanvullende elementen zoals verpakking, circulaire stromen, aangeboden leveropties en de duurzaamheidsimpact van warehousing.
Er wordt gestreefd naar een bovenwettelijk label dat wordt beheerd door een samenwerking van Belgische organisaties die webwinkels als leden hebben. De parameters worden bepaald door een breed gedragen technisch comité en er wordt gefocust op internationale alignering. Een externe auditor evalueert de aanvragen zodat totale objectiviteit en onafhankelijkheid wordt gegarandeerd.
De conclusie van het onderzoek was unaniem: dit kan enkel gerealiseerd worden indien de betrokken actoren er samen de schouders onder zetten. Hoewel er nog een vraag in de markt zal worden gezet over het ontwikkelen van een label, beschouwen de onderzoekers deze consensus als een belangrijke mijlpaal beschouwd. De complexiteit van het e-commerce systeem vraagt langdurige samenwerking.
Bron: Bond Beter Leefmilieu