Rijkswaterstaat kan niet garanderen dat er voor 2025 maatregelen worden genomen op en langs de Amsterdamse A10-Noord. Omwonenden ervaren meer overlast, omdat de geluidsschermen daar deels afgebroken zijn. Ze zijn te gevaarlijk. Het op korte termijn vervangen van de geluidsschermen is volgens Rijkswaterstaat geen optie, omdat ze zijn opgenomen in een ‘grote vervangingsronde’ die nog aanbesteed moet worden.
De gemeente bouwt intussen duizenden woningen op plekken waar landelijke geluidsnormen worden overschreden. Slecht voor de gezondheid, maar we moeten bouwen, bouwen en bouwen. Volgens NRC gebruiken gemeenten de ‘interimwet stad en milieubenadering’, bedoeld om de schaarse ruimte in de stad efficiënter te gebruiken. Hiermee kunnen gemeenten onbeperkt extra geluidsoverlast toestaan.
Ook bij grote bouwprojecten, zoals de komende jaren aan het Amsterdamse spoor, worden geluidsnormen opzij geschoven onder het motto dat de gemeente er ‘niks aan kan doen’. Met aannemers is afgesproken dat heiwerk in Amsterdam stil zou gebeuren met schroeftechniek. Inmiddels dreunt in het Amstelkwartier een aannemer zonder ontheffing de heipalen de grond in.
Dat de gemeente niks kan doen is onzin. Het college heeft er zelf voor gekozen de evaluatie van de Richtlijn Bouwlawaai 2016 voor zich uit te schuiven. In het Actieplan Geluid stond: ‘de Richtlijn Bouwlawaai wordt geactualiseerd, deze actie zal nog in 2020 starten‘. We zijn nu twee jaar verder. Er is niks gebeurd.
Nu blijkt de groene verhaaltjes over de windmolens ook haarscheuren te vertonen. Terecht vragen oppositiepartijen in de raad om opheldering. We zijn al die tijd een rad voor de ogen gedraaid. Dat schaadt het vertrouwen in de Amsterdamse politiek en helaas ook de ambtenaren die het allemaal klakkeloos opschrijven.
En als het geluid dan ‘onoplosbaar’ is dan verhoogt de gemeente zomaar de geluidsnormen. Bestaande (en nieuw te bouwen) woningen vallen bij de verruiming van de geluidsbelasting binnen ‘nieuwe’ normen. Schandalig natuurlijk.
Lawaai is het nieuwe asbest. De gezondheidseffecten zijn lang en breed bekend. Maar, het Amsterdamse college lijkt geluidsoverlast niet serieus te nemen. Rond het Actieplan Geluid is het oorverdovend stil geworden. Als het om het voorkomen van geluidsoverlast gaat dan is het Amsterdamse adagium: veel beloven, weinig geven, doet een gek in vreugde leven! Dan rest bewoners alleen nog bezwaarprocedures, heel veel bezwaarprocedures.
Walther Ploos van Amstel.