In de discussie over de energietransitie naar zero emissievervoer ontbreekt tot nu toe de inkoper van transport bij verladers. Dat zou niet zo moeten zijn. Transportinkopers zouden op basis van kennis en feiten een gedegen afweging moeten maken. Ik schreef erover op Logistiek.nl.
Steeds meer verladers, als de opdrachtgever van transportbedrijven, willen elektrische vervoeren om hun CO2-uitstoot te verminderen. Als transportinkoper moet je veel meer weten over de opbouw van de kosten van elektrisch vervoer en de investeringen die ermee gepaard gaan. Heb je als inkoper de kennis in huis om samen met de transporteurs duurzaam transport tot een succes te maken?
Kiezen voor elektrisch in aanbestedingen
Eind vorig jaar was ik bij een congres over duurzaam, emissieloos, bio based, circulair en industrieel bouwen. Aannemers in de bouw kiezen voor elektrisch transport, omdat ze daarmee beter scoren bij de aanbesteding op basis van duurzaamheid. Tijdens het congres zei een van de aannemers nu 2,5 keer hogere tarieven te betalen voor transport, vanwege de 2,5 keer hogere kosten van een elektrische vrachtwagen en laadinfrastructuur. Dit leidde tot een boeiende discussie over de opbouw van de transportkosten, de tarieven, marktwerking en de toekomst van het inkopen van transport.
Kostprijsverschillen liggen niet zo ver uit elkaar
Hoewel vraag en aanbod de transporttarieven bepalen in onze ‘vrije markt’, is het als inkoper van transport verstandig om meer inzicht te krijgen in de kostenstructuur van de transporteur (de TCO – Total Cost of Ownership) en in de investeringen die een transporteur moet doen in elektrische voertuigen en laadinfrastructuur. Ook de voordelen voor de transporteur, zoals HBE-eenheden, subsidies en dergelijke, moeten worden meegewogen. Op deze manier wordt duidelijk dat de kosten tussen diesel en elektrisch niet zo ver uit elkaar liggen, zeker geen factor 2,5.
Niet iedereen overleeft de energietransitie
Het begrip van de opbouw van kosten is essentieel om samen met de transporteur te overleggen over de implementatie van elektrische voertuigen; hoe meer, hoe efficiënter, hoe beter. Daarnaast kunnen beide partijen samen nadenken over de inzet van alternatieve modaliteiten (zoals watertransport), regionale hubs, optimale laadlocaties en het bundelen van vrachten met andere verladers. Soms is het noodzakelijk om afscheid te nemen van een vertrouwde transporteur, aangezien niet iedereen de energietransitie zal overleven.
Anders inkopen en kennis vergaren
Bij diesel vrachtwagens hoefde de inkoper alleen maar de transporteurs tegen elkaar uit te spelen. Maar de inkoop van elektrische transport is alles behalve een straight rebuy of zelfs een modified rebuy. Dit is een new task voor de inkoper en het inkoopteam. Heb je daarvoor de kennis in huis? Bij elektrisch wegtransport is er een totaal ander en ongelijk speelveld. Alleen samen kom je eruit. Ik zie kansen voor een cursus ‘inkoop van zero emissie transport voor verladers’ (of liever nog ‘samenwerking bij duurzaam transport‘) bij Evofenedex in samenwerking met TLN. En waar blijft de NEA-index voor elektrisch vervoer?
Walther Ploos van Amstel.
Foto met dank aan Albert Heijn en Simon Loos