Vorige week waren de eindpresentaties van de MOS opleiding van de TIAS Business School. De topopleiding voor supply chain professionals. Een groep studenten om trots op te zijn. Jezelf twee jaar opsluiten, met collega’s moeten werken aan zware opdrachten, vele dagen in de schoolbankjes en dan ook nog mijn boeken moeten lezen… en dat allemaal voor die mooie titel en perspectief op ‘hogerop’.
Pragmatisch denken
Als begeleider krijg ik wel eens de opmerking uit de praktijk dat we pragmatisch moet denken. Ik heb het even opgezocht. Vandale zegt dat het dan gaat om: gericht op feiten, inspelend op de praktijk en zakelijk toepasbaar. Pragmatisch is dus niet synoniem met eenvoudig. Er is niks zo praktisch als een goede theorie.
Onze studenten buigen zich over complexe vragen en bedenken daarvoor de meest slimme oplossingen. Hoe lossen we de problemen met stadslogistiek echt op? Hoe houden de Benelux als mainport duurzaam bereikbaar? Wat moet die leverancier van liften regelen om nog vaker in een keer een storing te kunnen verhelpen? Wat gaat digitalisering en articial intelligende betekenen voor de transporteur? Waardevolle vraagstukken, waarvoor de studenten perfect passende logistieke maatpakken maken. En zo hoort het. Daarvoor hebben we ze in het hoger onderwijs opgeleid.
KISS
Was 10, 20 jaar geleden nog het logistieke mantra ‘Keep It Simple, Stupid’ (KISS). Vandaag weet elke student dat de huidige uitdagingen niet meer kunnen worden opgelost met simpele, one-size-fits-all en copy-paste, oplossingen. Dat is alleen maar symptoombestrijding. Lijkt in de praktijk even te werken, de placebo-werking, maar structureel biedt het geen enkel uitzicht.
Het KISS-mantra is er voor mensen die het zelf niet (willen) begrijpen… en vaak ook niet meer de moeite nemen om het te willen leren. Wel stellen ze op de social media dat de kloof tussen praktijk en wetenschap zo groot is geworden en de geleerden niet vaak genoeg een dagje kunnen gaan meelopen in hun magazijn. Wanneer gaan zij eens een dagje meelopen bij Booking.com, Uber of NVDIA, in de Apple Store of bij Amazon?
Succesvolle innovaties
Succesvolle bedrijven zijn de early adopters die technologie invoeren om hun supply chain te verbeteren. De Gartner Supply Chain top 25 is aansprekend. Wie de moeite neemt om terug in de tijd te kijken, ziet dat de grote, en succesvolle, ketenlogistieke innovaties als de zeecontainer, de pallet, de barcode, EDI, RFID, boordcomputers, scanning, rit- en routeplanning en dergelijke allemaal het resultaat waren van samenwerking tussen de praktijk die een vraag had, commerciele aanbieders, onderzoekende wetenschappers en steeds vaker ook de overheid.
De nieuwe innovaties staan te trappelen voor de deur van de logistieke sector: mobiele communicaties met steeds wisselende app-jes, control towers die echt vooruit kijken, robotisering en automatisering, machine learning en onbemande voertuigen. Ik durf daar BlockChain aan toe te voegen. Wie heeft deze onderwerpen nog gehad tijdens zijn opleiding? Ik kwam niet verder dan Algol en Cobol op de universiteit. Voor de jongeren onder ons; dat zijn programmeertalen. Met welke kennis maken we het supply chain vak (weer) relevant?
De menselijke maat
Echte innovaties zijn de ene keer groots en meeslepend, en andere keer klein en op hun vierkante centimeter verschrikkelijk relevant. Soms komen ze ineens, soms is er tientallen jaren aan gesleuteld. Vaak komen ze uit een hele andere sector disruptief bij ons binnen.
Wat al die innovaties gemeen hebben is dat hele knappe knoppen die innovaties hebben bedacht en dat die knappe koppen met hun teams geweldig hebben nagedacht over de ‘human factor’; ze snappen de menselijke maat.
Het adagium KISS heeft meer kapot gemaakt dan ons lief is. Veel innovatie is in de kiem gesmoord. Logistieke uitdagingen vragen vandaag om oplossingen die we ons niet altijd meteen kunnen voorstellen. Ons jonge logistiek talent komt binnen met veel waardevolle kennis. Kennis die is gebaseerd op feiten, dankzij goed onderzoek, inspeelt op de praktijk en zakelijk een goed fundament heeft met een solide business case. Dat is dus verduveld pragmatisch.
Ons talent kan alleen verder groeien als de oudere garde, met hun schat aan ervaring, met hun mee gaat denken. We moeten van KISS naar ‘never stop asking’; niemand is te oud om te leren.
Walther Ploos van Amstel.