Ik wandel graag in mijn buurt. Op weg naar werk, voor de dagelijkse boodschappen, een inspirerend gesprek met collega’s, een biertje met vrienden of gewoon een ommetje. De buurt is mijn wandelgebied met al die coronamaatregelen.
Game changer?
Even leek het erop dat de gemeente Amsterdam ruimte zou gaan maken voor voetgangers. Zou COVIC-19 een gamechanger voor de voetganger worden? Voetgangers zijn immers in de meerderheid. Er kwam een uitgebreide menukaart voor de BOB (bewoners, ondernemers en bezoekers).
Wethouder Sharon Dijksma: ”Het naleven van de coronaregels is van groot belang voor onze gezondheid. Dat betekent ook iets voor hoe we ons in de stad voortbewegen. Fietsen en lopen zijn de meest populaire manieren van vervoer in de stad. Daarom zorgen we dat fietsers en voetgangers voldoende ruimte krijgen. Ik ben er trots op dat we deze maatregel kunnen invoeren in het licht van de vraagstukken die er rondom openbare ruimte en corona liggen.”
Sabotage?
Mensen met potten gele verf maakten van de binnenstad een groot ‘shared space’; maak ruimte voor elkaar! Op de stoepen kwamen nieuwe verkeersboden. Fietsers en auto’s zouden moeten wijken. Het werd een groot sociaal experiment met onder aan de streep de voetganger als verliezer. In de Amsterdamse Rijnstraat, Zeedijk en Jan Pieter Heijestraat werden de overhaast en slecht uitgevoerde maatregelen snel weer teruggedraaid; stelselmatige sabotage bij de uitvoering? Was de menukaart voor de buhne?
De horeca mocht intussen terrassen uitbreiden. Een terechte en sympathieke maatregel om hun te helpen overleven. Maar, de menukaart werd een groot sociaal experiment met onder aan de streep de voetganger als verliezer. Een rondje lopen betekent struikelen over bergen afval, uitgebreide terrassen, geparkeerde fietsen en reclameborden, schreeuwende MUPI’s, uitwijken voor bestelauto’s, Biro’s en huurscooters op de stoep. Met de vele bouwwerkzaamheden heb je geen idee hoe je dan wel moet lopen. Oversteken bij zebrapaden? Kamikaze! Handhaving? Nergens te bekennen.
Ontspannen wandelen is kansloos door de drukte op de stoep. Niet de alleen drukte van mensen maar ook de drukte van dingen op de stoep. Zelfs onze stadsparken verrommelen en hun verblijfsfunctie wordt opgegeven voor de verkeersfunctie voor de overmobiele Amsterdammers. Slecht voor de bloeddruk.
Drukte van dingen
Lopen kan helpen bij de aanpak van drukte in de stad. Lopen neemt weinig ruimte in en lopen loont. Meer ruimte voor wandelen vergt ook echt meer ruimte voor wandelen. Drukte? Dat los je op door de stoep vrij te houden van dingen. Geen fietsen of scooters, geen bestelauto’s, geen fel verlichte MUPI’s, hooguit een paar bankjes en natuurlijk goed onderhouden. Bij mensenstraten moet de verblijfsfunctie centraal staan en dat vraagt om: rust, ruimte en regelmaat. Een veilige stoep waar het heerlijk is om te wandelen, of te struinen, mensen te ontmoeten, een beetje te flirten, je te laten inspireren of gewoon even niets te doen. Waar de kinderen onbezorgd kunnen spelen. Dus: weg met de troep op de stoep.
Walther Ploos van Amstel.
Foto: Thomas Schlijper