Schone en duurzame steden zijn aantrekkelijk om in te wonen, te werken en te genieten en, niet in de laatste plaats, om in te investeren. Wie wil er wonen in een smerige volle stad? Niemand toch. Toch groeien de grote steden als kool. Er komen steeds meer gezinnen met kinderen in de steden.
Die trotse stadsbewoners willen allemaal vitaliteit, leefbaarheid, veiligheid en bereikbaarheid in hun buurt. Stadsbestuurders moeten een balans vinden tussen de vele belangen van bewoners, ondernemers en bezoekers in hun stad. Schone lucht en duurzaamheid tellen bij die afweging nauwelijks mee. Jammer, toch?
Rekensommetjes
Als steden geen maatregelen nemen, dan zal Nederland in 2015 niet aan de Europese normen voor schone lucht voldoen. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar rekenen de gemeenten hun plannen voor schonere lucht en meer duurzaamheid opnieuw door.
Die plannen voor milieuzones en subsidies voor duurzame energie lijken met harde cijfers te zijn onderbouwd. Als de economische baten van een plan niet opwegen op tegen de kosten, dan verdwijnt het plan simpelweg van tafel. Veelverdieners aan de vervuiling krijgen de rekening in elk geval niet gepresenteerd.
Die rekensommetje zijn verre van compleet. De economische waarde van wonen en de waarde van in een schone stad kunnen winkelen en uitgaan staan er niet in. Huizen en winkels worden meer waard als de luchtkwaliteit verbetert.
En, wat is de economische waarde van een betere gezondheid? De lagere kosten voor de gezondheidszorg staan niet in de plannen van de wethouders.
Onaantrekkelijk
PWC deed onderzoek naar investeren in stedelijke onroerend goed; kantoren, woningen en winkels. Amsterdam staat op een van de laagste plaatsen in Europa. Het oordeel is: ‘onaantrekkelijk’. Toch gaat bij het Amsterdamse stadsbestuur het alarm nog niet af.
Nederland scoort slecht en niet alleen vanwege het politieke klimaat in Den Haag of de vele lege kantoorkolossen. PWC constateert dat schone lucht en duurzaamheid steeds belangrijker zijn om als stad aantrekkelijk te zijn voor investeerders.
McKinsey komt in hun studie naar de beste steden van de wereld tot dezelfde conclusie: de manier waarop stadsbestuurders het milieu integraal meenemen bij de economische besluitvorming is essentieel voor groei.
Aantrekkelijk
Schone en duurzame steden zijn aantrekkelijk om in te wonen, te werken en te genieten en, niet in de laatste plaats, om in te investeren.
Ze betekenen een geweldige economische stimulans voor de woningmarkt, de bouwsector en het leef- en ondernemersklimaat in die vitale en verleidende steden. Dan zet je als stadsbestuurder daar toch op in?
Waarom kiezen veel lokale politieke partijen dan toch voor maatregelen die vooral voor de bühne zijn bedoeld? Meer parkeergelegenheid, lagere parkeertarieven, behoud van de old-timer voor de deur en vooral geen milieuzones.
Ik zag zelfs een plan voor afvalcontainers op zonne-energie. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.