Thalys weet steeds weer teleur te stellen. Nu is er weer een staking op komst bij de Zuiderburen. Vrijdag heb ik een promotie aan de Vrije Universiteit in Brussel. De Thalys rijdt weer eens niet…
In de afgelopen twee jaar strandden vele reizigers en vielen treinen uit. Je krijgt dan een mailtje dat je moet bellen om je geld retour te krijgen. Maar, Thalys is telefonisch onbereikbaar en onbetaalbaar (het is namelijk niet gratis zoals Thalys schrijft).
Waarom kan dat niet gewoon digitaal? Als je het digitaal probeert zijn de kosten van ‘annulering’ even hoog als de ticketprijs. Ik snap wel dat ze willen dat je belt. Dat lukt niet en dan heb je geen recht op een vergoeding.
Als consument hebt je bij Thalys (en andere internationale spooraanbieders) geen enkele rechten. Van alle gecancelde reizen in de afgelopen vijf jaar is het mij geen enkele keer gelukt een tegoedbon te gebruiken of mijn geld terug te krijgen. Oplichterij! En ze komen er keer op keer mee weg. Volgende keer weer het vliegtuig?
Internationaal treinreizen gaat moeizaam. Het FD schreef een scherpe review over de ervaringen van gebruikers met de snelle trein tussen Amsterdam en London: ‘De harde werkelijkheid is dat de trein altijd met acht lege rijtuigen vertrekt. Dat is niet omdat er geen animo voor is, maar de controle van paspoorten en bagage in Amsterdam is een grote hindernis’. Het FT schrijft over internationale treinen: Europe’s HSR network is “an ineffective patchwork of poorly connected national lines”. Internationaal reizen met de trein is geen feestje. Dan kies ik liever voor het vliegtuig.
De internationale reiziger moet centraal staan in de ‘customer journey’ van de spooraanbieders. Dan krijg je mij, en mijn collega’s, misschien echt uit het vliegtuig. Ik wil dolgraag. Maar, Thalys weet elke keer weer teleur te stellen.
Walther Ploos van Amstel.