Voetgangers bestaan niet bij het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Ze zitten in de dode hoek van de beleidsmakers in Nederland.
Een nieuw rapport zou inzicht moeten geven in gedragsinterventies en mogelijke maatregelen om mensen te verleiden tot ander reisgedrag bij de ontwikkeling van Mobility as a Service (MaaS). Er zijn 57 ‘kansrijke’ maatregelen en interventies geïdentificeerd die volgens de schrijvers kunnen bijdragen aan het bereiken van beleidsdoelstellingen bijvoorbeeld ten behoeve van een betere bereikbaarheid, leefbaarheid of duurzaamheid. Lopen als kansrijke maatregel ontbreekt in het rapport.
Het rapport is vooral inventariserend (en daarmee goed om te lezen), maar duidelijk zonder koppeling met de beleidspraktijk. Daarvoor is het rapport klaarblijkelijk niet gemaakt.
De schrijvers vragen zich op geen enkel moment af waarom toch al die mobiliteit nodig is en wat de uiteenlopende belangen zijn van de verschillende actoren (MAMCA) bij verblijven versus verplaatsen. Ook ontbreekt een gedegen analyse van combinaties van vervoer zoals lopen of fietsen naar een OV-knooppunten of de behoefte van bijvoorbeeld personen die minder mobiel zijn. MaaS is niet inclusief?
Het niet benoemen van voetgangers in zo’n onderzoek is een doodzonde. Hiermee zet je de leukste manier van de verplaatsen buiten spel. Snel weer vergeten..
Walther Ploos van Amstel.
Bron figuur: het rapport