Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat werkt aan een circulaire economie. Het verlengen van de levensduur van spullen is een van de strategieën die bijdraagt aan een circulaire economie. Mensen danken meubels vaak voor het einde van de levensduur af. I&O Research heeft voor het ministerie onderzocht wat mensen doen met meubels die ze niet meer gebruiken. Kan het ook anders?
De helft van de afgedankte meubels verkeert in een goede staat
De komst van een nieuw meubel is de belangrijkste reden voor het afdanken van het oude meubel. De helft van de afgedankte meubels verkeert dan nog in een goede staat. Het maakt de helft van mensen uit wat er met hun meubel gebeurt na het afdanken. Tegelijkertijd mag het van de helft geen geld kosten om een meubel af te danken. De respondenten maakten de afgelopen twee jaar vaker een afspraak met de gemeente om op te halen, zetten hun meubels vaker bij het vuilnis op straat en leverden hun meubels vaker in bij een milieustraat of afvalstation. Als de meubels slijtageplekken hadden, vies waren of er een (onderdeel) kapot was dan bij de andere redenen om een meubel af te danken.
Twee op de drie mensen heeft de afgelopen twee jaar een gebruikt meubel verkocht, weggedaan of weggegeven. Het gaat daarbij om een meubel dat nog wel te gebruiken en niet (te) erg beschadigd is. − Meubels werden de afgelopen twee jaar vooral online verkocht (51%) en weggegeven (45%). Ook werden meubels ingeleverd bij een milieustraat (28%) en zelf naar een kringloopwinkel gebracht (27%). In mindere mate werd het meubel opgehaald door de kringloopwinkel (18%) of de gemeente (10%) en op straat gezet (4%).
Ophalen of wegbrengen?
Een ander blij maken, de waarde van het meubel en het milieu, zijn het belangrijkst voor het brengen naar en halen door de kringloopwinkel of voor het online verkopen. Weggeven aan vrienden, familie of bekenden wordt ervaren als eenvoudigste afdankgedrag. De waarde en kwaliteit bepalen de manier van afdanken van meubels. Duurdere meubels van hogere kwaliteit zou men vaker verkopen. Goedkopere meubels van lagere kwaliteit zou men eerder aan de straat zetten.
Mensen vinden het normaal om een afspraak te maken voor het ophalen van gebruikte meubels, op straat zetten wordt niet geaccepteerd. Toch ziet een vijfde dit wel in hun buurt gebeuren. Minder dan de helft (45%) van de mensen die het meubel door de gemeente liet ophalen doet dit omdat zij het meubel zelf niet kunnen wegbrengen. Een derde (33%) heeft dit gedaan omdat het meubel niets meer waard was. Een kwart (24%) maakt de keuze voor het gemak en een vijfde (19%) laat het ophalen om zeker te zijn dat het op de juiste manier wordt verwerkt.
Het ontbreken van vervoer voor het brengen van een meubel naar een kringloopwinkel is een probleem. Het weg te brengen meubel past niet in de auto en er moet bijvoorbeeld een aanhanger te worden gehuurd. Deze redenen komen ook terug bij de moeite voor het inleveren bij een milieustraat of afvalstation; men heeft geen vervoer om het meubel weg te brengen. De hoofdreden voor de moeite bij het laten ophalen door de gemeente is omdat de gemeente dit niet doet, het lastig is om een afspraak in te plannen, het lang duurt of dat het geld kost.
Right to repair
Het onderzoek heeft niet gekeken naar hoe mensen aankijken tegen reparatiemogelijkheden. Binnenkort komen er regels aan voor ‘right to repair‘. Die gelden ook voor meubels. Voor de vele MKB-bedrijven in de sector wordt dit een uitdaging om de impact van de wet- en regelgeving voor het bedrijf in kaart te brengen en dit om te zetten naar een strategisch plan en concrete acties.
In het project Urban Upcycling onderzoekt de Hogeschool van Amsterdam samen met lokale MKB-bedrijven, non-profit bedrijven, gemeentes, branchevereniging CBM, IKEA en diverse kennispartners aan hoe upcycling van reststromen binnen steden vorm kan krijgen.
Marco van Hees, onderzoeker binnen het HvA lectoraat Circulair Ontwerpen en Ondernemen. ‘Hoe kunnen ze het beoordelen, opslaan en verwerken van de materialen het beste regelen? Hoe verloopt het ontwerpen en realiseren van aantrekkelijke producten? En hoe kunnen ze haalbare en schaalbare circulaire businessmodellen realiseren voor circulaire ambachtscentra en voor upcycling van afgedankte meubels en reststromen? Met Urban Upcycling helpen we hen om die vragen te beantwoorden en te kijken naar mogelijkheden om de initiatieven op te schalen.’
Bron: I&O Research