Zijn slagbomen en kentekenherkenning een oplossing voor een autovrije buurt? Dan wordt de buurt weer een voetgangersdomein, zoals het bedoeld was. Het bestuur van het Amsterdamse GWL-terrein heeft onderzoek gedaan, een eerste analyse gemaakt, een voorstel ingediend bij het Stadsdeel en helaas nog niks gehoord. Het is een interessant voorbeeld van actieve buurtparticipatie. Ze zijn zeker niet de enige betrokken buurt met dit probleem.
Paaltjes of slimme toegang?
Het huidige systeem met verkeerspaaltjes dat voertuigen moet weren van het GWL-terrein werkt niet, zegt het bestuur. Bij de vijf officiële ontheffingstoegangen tot de buurt ontbreekt altijd wel een paaltje of je kunt ze zo weghalen. “Heb je heel veel haast, dan neem je met je busje gewoon een voetgangersoprit zonder paaltjes. Het lijkt een eenvoudige taak om deze vijf voetgangersopritten zo in te richten dat er geen voertuig door kan. Voor de gemeente lijkt dit een complexe kwestie”, aldus het bestuur.
Het bestuur heeft in februari dit jaar een voorstel ingediend bij het Stadsdeel waarbij particulier en gemeentelijk gemotoriseerd verkeer alleen nog via twee opritten het terrein op kunnen ). Via deze twee opritten zijn alle woonblokken, privé-tuinen en openbare onderhoudsplekken te bereiken. Het bestuur wil bij deze twee opritten slagbomen installeren met kentekenherkenning en directe digitale betaling voor laden en lossen.
Toegangsprijs
In het huidige systeem moeten ondernemers meer dan tien dagen van tevoren een dure parkeerontheffing aanvragen bij de gemeente (wat in de praktijk niemand doet) maar directe betaling bij de oprit. De toegangsprijs om op het terrein te mogen laden en lossen is natuurlijk hoger dan buiten de buurt parkeren in een van de parkeervakken. Maar niet hoger dan het gangbare gemeentelijke tarief voor een ontheffing.
Met kentekenherkenning kan ‘men’ in principe ook worden bepaald wie het terrein op mag en voor welke ‘laad-en-losprijs’. Sommige voertuigen kunnen volledig worden geweerd, bijvoorbeeld omdat ze te zwaar zijn en geen beschermende rijplaten hebben geregeld. Of omdat de buurtbewoners en -ondernemers deze niet in de buurt ‘willen’ hebben, Als de pakketbezorgers hun pakketjes met een steekkar het terrein op kunnen brengen, kunnen andere bezorgers dat ook. Met kentekenherkenning kun je ook het langparkeren ontmoedigen; digitale handhaving.
De investering in een toegangssysteem met twee slagbomen, kentekenherkenning en directe digitale betaling is niet gratis, maar levert meer op dan het huidige bureaucratische systeem van parkeerontheffing aanvragen en zal zich snel terugverdienen, stelt het bestuur.
Interessante case
Het is een interessante, en sympathieke, case voor studenten. Het is een complex dossiers waarbij meerdere belanghebbenden en beleidsterreinen met niet altijd gelijke doelstellingen bij elkaar komen. Hoe maak je dan die belangenafweging? Hoe voorkom je NIMBY-gedrag? Wie bepaalt straks wie er wel of niet in mag? En mag je de openbare ruimte zomaar afsluiten?
En meer vragen: Komt de loodgieter straks nog wel? Wat is de onderbouwing van de stelling dat een slagboom zich snel gaat terugverdienen? Hoe bepaal je de toegangsprijs en wie krijgt die opbrengsten? Hoe ga je om met gemeenschappelijke investeringen in bijvoorbeeld afhaalpunten en voertuigen? En klopt de analyse wel? Er lijkt geen kwantitatief verkeersonderzoek te zijn gedaan? Welke problemen wil je eigenlijk oplossen? En wie moet dit allemaal gaan regelen?
De oplossing met een slagboom en kentekenherkenning? Ik denk niet dat dat gaat werken… ik snap dat het Stadsdeel West nog wel even tijd nodig heeft om hierover na te denken. Het voorstel van het bestuur verdient wel een serieuze reactie.
Walther Ploos van Amstel.
Lees het voorstel van het bestuur hier.